Podejrzana nieznajoma

Hej :))) To już 4 opowiadanie. Przepraszam, że dopiero dzisiaj napisałam, lecz wczoraj nie miałam czasu. Miłego czytania :>

   Dzień był słoneczny. Lekki wiatr poruszał liśćmi drzew. W domu wszyscy zasiedli do śniadania. Nagle ktoś zapukał do drzwi.

-Aang, ktoś do ciebie.- mnich wstał i podszedł do drzwi.

-Witaj Awatarze Aangu. Jesteśmy mędrcami Ognia. Przybyliśmy tu z wiadomością. Władca Ognia, Zuko chciałby się z wami spotkać w Omashu.

-Dziękuję za powiadomienie nas.- Aang ukłonił się i zamknął drzwi.

-W końcu jakaś wycieczka, jak za dawnych czasów!- krzyknął uradowany Sokka.

-Chodźmy się spakować i w drogę.

  Gdy wszyscy byli już gotowi, wsiedli na Appę i szykowali się do drogi.

-Tato, ty nie lecisz z nami?- rzekła Katara.

-Nie, córeczko. Zostanę tutaj i będę pilnować domu. Lećcie. Miłej podróży.- powiedział Hakoda i poszedł do domu.

-Dobra maleńki, Hop-Hop!- gdy Aang wypowiedział te słowa, bizon wzniósł się w powietrze.

-Nad czym tak rozmyślasz?- spytała Katara Sokki, widząc, że brat jest rozkojarzony.

-Nad tym wszystkim.  Gdy Aang pokonał Władcę Ognia, przywrócił pokój na świecie, ale nigdy nie wiadomo, czy na zawsze.

-Sokka, nie martw się tym. Ciesz się z tego, że teraz lecimy do Omashu!- powiedział mnich.

  Lecieli przez kilka godzin. Na miejscu czekał już na nich Zuko.

-Witaj Zuko! Tak długo się nie widzieliśmy- rzekł Aang. Faktycznie, minęło już kilka miesięcy odkąd Władca Ognia zamieszkał w Omashu, a oni w Ba Sing Se.

-Cześć Aang. Zapraszam do mojego pałacu.- powiedział Zuko i zaprowadził wszystkich do ich pokoi.

-Rozgośćcie się. Za niedługo kolacja.

    Gdy wszyscy się odświeżyli , poszli na kolacje. Zajęli miejsca.

-Mmm…ale pachnie.- rzekł Sokka.

-Czemu chciałeś się z nami spotkać, Zuko?- spytał Aang.

-W Omashu mieszka bardzo podejrzana dziewczyna. Wygląda na to, że jest z Narodu Ziemi. Codziennie kręci się pod pałacem. Martwię się trochę.- mówił Zuko, rozgoryczony.

  Wszyscy byli bardzo zaskoczeni tym, co mówił Władca Ognia. Nie spodziewali się takich wiadomości. Podejrzana dziewczyna? I to z Narodu Ziemi? To było bardzo dziwne.

-Zostaniemy tu dłużej. Chcę się dowiedzieć, kim ona jest.- rzekł mnich. Po kolacji wszyscy udali się do swoich pokoi. Aang poszedł do świątyni i zaczął medytować. Niespodziewanie, jego tatuaże zaczęły się świecić. Wszedł do Krainy Duchów.

-Co się stało? Czemu jestem w Świecie Duchów?- mówił mnich, sam do siebie.

-Ja cię wezwałem, Aang.- rzekł Roko.

-Witaj Roko. Co się stało, że mnie tu wezwałeś?

-Zuko opowiedział ci o dziewczynie, która go niepokoi, prawda?

-Tak, ale nie rozumiem, co się dzieje?

-Jest z Narodu Ziemi. Nazywa się Yuen. Jej zamiary są bardzo dziwne i niepokojące. Musisz z nią porozmawiać. Ona może być zagrożeniem dla nas.- rzekł Roko. Aang powrócił do świata żywych.

-Jej, czyżby ta dziewczyna byłaby aż taka zła?- myślał mnich. Wrócił do domu i położył się do łóżka.

-Kochanie, gdzie byłeś?- rzekła Katara, gdy zobaczyła swojego męża.

-W świątyni. Ta dziewczyna jest naprawdę niepokojąca. Roko mnie wezwał do świata Duchów. Obawiam się, że może ona być zagrożeniem dla nas…

-Na razie się tym nie martw. Chodź spać. Musimy odpocząć.- rzekła dziewczyna i przytuliła się do Aanga. Wiedział, że jutro musi z nią porozmawiać…